Ο ανοιχτός κώδικας βρίσκεται στην καρδιά σχεδόν όλου του λογισμικού σήμερα: Ένα εκπληκτικό 96 τοις εκατό των εφαρμογών περιείχαν κώδικα ανοιχτού κώδικα και το 90 τοις εκατό των εταιρειών αξιοποιούν με κάποιο τρόπο τον ανοιχτό κώδικα. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το ποσοστό υιοθέτησης του ανοιχτού κώδικα είναι υψηλό. Παρέχει στις εταιρείες απίστευτα προνόμια όπως μεγαλύτερη ταχύτητα καινοτομίας, ευελιξία και ευελιξία—όλα με χαμηλότερο κόστος. Ο ανοιχτός κώδικας δίνει τη δυνατότητα στις εταιρείες να καινοτομούν με τους δικούς τους όρους —πιο γρήγορα από ποτέ— ώστε να μπορούν να παραμείνουν ανταγωνιστικές και να κρατούν τους πελάτες ευχαριστημένους.
Αλλά όμως ότι φαίνεται ως ανοιχτός κώδικας δεν είναι πραγματικά ανοιχτός μερικές φορές. Υπάρχουν αρκετές ψευτικές άδειες ανοιχτού κώδικα εκεί έξω και οι εταιρείες θα πρέπει να γνωρίζουν πώς να τις αναγνωρίζουν για να αποφύγουν να εγκλωβιστούν σε περιοριστικές άδειες που μεταμφιέζονται ως «ανοιχτές».
Τι είναι ο «ψεύτικος» ανοιχτός κώδικας;
Ο ψεύτικος —ή δεσμευμένος — ανοιχτός κώδικας μπορεί να οριστεί ως λογισμικό που κυκλοφορεί με άδεια που δεν είναι πραγματικά ανοιχτή. Για να θεωρηθούν νόμιμες άδειες ανοιχτού κώδικα, οι άδειες πρέπει να εγκρίνονται βάσει του Open Source Initiative (OSI), η οποία διασφαλίζει ότι το λογισμικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί ελεύθερα, να τροποποιηθεί και να κοινοποιηθεί.
Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η μετακίνηση του Mongo από μια Γενική Άδεια Δημόσιας Χρήσης GNU Affero (AGPL) σε μια Server Side Public License (SSPL), (SSPL), η οποία δεν είναι εγκεκριμένη από το OSI και δημιουργεί σημαντικά μειονεκτήματα στον χρήστη. Ομοίως, το Cockroach μετακινήθηκε από μια αναγνωρισμένη άδεια ανοιχτού κώδικα (Apache) σε μια Business Source License (BSL) που επίσης δεν αναγνωρίζεται από το OSI.
Αυτοί οι τύποι λογισμικού διατίθενται στο εμπόριο ως ανοιχτού κώδικα, επειδή ο κώδικας μπορεί να ελεγχθεί και είναι δυνατές οι συνεισφορές. Αλλά η άδεια κατέχεται από μία μόνο εταιρεία και ο βαθμός ελευθερίας σχετικά με το τι μπορεί να γίνει με τον κώδικα είναι μικρός σε σύγκριση με ένα πραγματικό έργο ανοιχτού κώδικα .
Όταν οι εταιρείες επιλέγουν να χρησιμοποιούν δεσμευμένο λογισμικό ανοιχτού κώδικα όπως τα παραπάνω παραδείγματα, κλειδώνονται σε έναν προμηθευτή. Αυτό είναι επικίνδυνο επειδή αυτός ο προμηθευτής μπορεί να αλλάξει το κόστος άδειας ανά πάσα στιγμή, να επιλέξει σε ποιες δυνατότητες έχουν πρόσβαση οι χρήστες (και σε ποια τιμή) και να εξαφανιστεί ανά πάσα στιγμή σε περίπτωση που η εταιρεία υποχωρήσει.
Ένα άλλο σημαντικό μειονέκτημα του ψεύτικου ανοιχτού κώδικα; Δεδομένου ότι αυτά τα έργα είναι δέσμια μιας εταιρείας, υπάρχει ελάχιστη έως καθόλου κοινοτική υποστήριξη. Για μια επιχείρηση που έχει υιοθετήσει και ποντάρει σε αυτό το λογισμικό, θα είναι δύσκολο να βρει ταλέντα επειδή οι συνεισφέροντες είναι περιορισμένοι. Ο πραγματικός ανοιχτός κώδικας όπως το Linux ή η PostgreSQL είναι μαγνήτης ταλέντων επειδή περιστρέφεται γύρω από μια ισχυρή κοινότητα συντελεστών και είναι εντελώς ανοιχτός σε επιθεώρηση και επιρροή. Η τελευταία έκδοση Postgres, για παράδειγμα, είχε περισσότερες από 140 εταιρείες που συνεισέφεραν. Εάν οι χρήστες θέλουν να δουν μια δυνατότητα να προστίθεται, μπορούν να προχωρήσουν και να την προτείνουν στην κοινότητα.
Οι προγραμματιστές αγαπούν την καινοτομία: Θέλουν να κινούνται γρήγορα και να βρίσκονται στο επίκεντρο όπου συμβαίνουν καινοτομίες και αλλαγές — και το ανοιχτό κώδικα είναι αυτό το μέρος. Σε αντίθεση με τα δεσμευμένα έργα, ο πραγματικός ανοιχτός κώδικας είναι ανεξάρτητος από οποιονδήποτε προμηθευτή, οπότε αν, για παράδειγμα, ένας προμηθευτής βάσης δεδομένων που χρησιμοποιεί το Postgres επρόκειτο κλείσει αύριο, το Postgres θα συνέχιζε ανεπηρέαστο.
Οι εταιρείες πρόκειται να κερδίσουν πολλά από τον ανοιχτό κώδικα: Ικανότητα ταχύτερης καινοτομίας, μεγαλύτερη δεξαμενή ταλέντων, υποστήριξη και συνεισφορές από την κοινότητα, χαμηλότερο κόστος και κανένας κίνδυνος κλειδώματος προμηθευτή. Είναι επιτακτική ανάγκη οι εταιρείες να μάθουν τα σημάδια των έργων ανοιχτού κώδικα, ώστε να μην σπαταλούν τον χρόνο και τους πόρους τους σε λογισμικό που δεν τους παρέχει την ευελιξία και τα οφέλη που χρειάζονται .
Πώς να εντοπίζεται ο ψεύτικος ανοιχτός κώδικας;
Η αναγνώριση του πλαστού ανοιχτού κώδικα μπορεί να είναι δύσκολη, αλλά παραμένοντας σε εγρήγορση και εξετάζοντας τα ακόλουθα στοιχεία κατά τον έλεγχο του λογισμικού, οι εταιρείες μπορούν να αποφύγουν να εγκλωβιστούν σε τέτοια έργα.
- Είναι η άδεια χρήσης λογισμικού πιστοποιημένη από το OSI; Ένας από τους ευκολότερους τρόπους για να προσδιορίσετε εάν ένα έργο ανοιχτού κώδικα είναι νόμιμο είναι να εξετάσετε την άδειά του. Εάν δεν πληροί τα πρότυπα OSI, επανεξετάστε ή προχωρήστε με προσοχή.
- Καθοδηγείται από μια κοινότητα του έργου; Επιλέξτε λογισμικό που υποστηρίζεται από μια ισχυρή κοινότητα έναντι της καθοδήγησης μιας μεμονωμένης εταιρείας. Κάντε τη δέουσα επιμέλειά σας εδώ: Υπάρχουν ακόμη και όμοιες με την Postgres εκεί έξω που μένουν χρόνια πίσω από την καινοτομία της Postgres επειδή —το μαντέψατε— καθοδηγούνται από μία μόνο εταιρεία.
- Τι περιλαμβάνουν οι σημειώσεις κυκλοφορίας του έργου; Θα πρέπει να αναφέρονται πολλές —μιλάμε για δεκάδες— συνεισφέρουσες εταιρείες. Αυτό υποδηλώνει μια ζωντανή κοινότητα πίσω από το έργο. Δείτε ποιες εταιρείες και προγραμματιστές συνεισφέρουν στο έργο: Γνωρίζετε γι’ αυτούς; Αν ναι, πιστεύετε σε αυτά; Καλύτερα, γιατί στοιχηματίζετε το μέλλον της εταιρείας σας σε αυτό. Και σε περίπτωση αμφιβολίας, πηγαίνετε πάντα με το σημαντικό έργο ανοιχτού κώδικα και μην ρισκάρετε σε ένα περιθωριακό έργο.
- Ποιος είναι ο ρυθμός καινοτομίας; Πόσο συχνά κυκλοφορούν νέες εκδόσεις και λειτουργίες; Οι τακτικές ενημερώσεις είναι μια καλή ένδειξη ενός καινοτόμου έργου που βελτιώνεται συνεχώς. Για παράδειγμα, η Postgres κυκλοφορεί σημαντικές εκδόσεις ετησίως με περίπου 180 βελτιώσεις, εκτός από τριμηνιαίες δευτερεύουσες εκδόσεις που περιέχουν πολλές μικρές βελτιώσεις και διορθώσεις.
Πηγή άρθρου: https://sdtimes.com